– Ubrana w czerwoną sukienkę dziewczynka prosiła o to, aby ktoś jej pomógł dostać przedmiot z szafy.
– Brudny świniopas pocałował piękną księżniczkę.
– Mała Calineczka uciekła z kwiatu lilii.
– Brzydkie kaczątko cierpiało, bo nikt go nie lubił.
– Magiczny kufer leciał wysoko, a w nim leciał człowiek.
– Wybredna księżniczka zapukała do drzwi, ponieważ uwierało ją ziarenko grochu.
Orzeczenie informuje o tym, co podmiot robi bądź w jakim stanie się znajduje. Odpowiada na pytania: co robi? co się z nim dzieje? Podmiot to wykonawca czynności. Może nim być osoba, zwierzę, przedmiot, zjawisko, a nawet pojęcie. Podmiot i orzeczenie tworzą w zdaniu związek główny. Określeniami orzeczenia są dopełnienie i okolicznik. Dopełnienie uzupełnia treść orzeczenia oraz wskazuje przedmiot, którego dotyczy czynność wyrażona czasownikiem (orzeczeniem), jest rzeczownikiem lub wyrażeniem przyimkowym. Odpowiada na pytania: kogo? czego? komu? czemu? kogo? co? kim? czym? o kim? o czym? Okolicznik wskazuje okoliczności, w jakich zachodzą czynności lub stany wyrażone przez orzeczenie. Jest przysłówkiem lub wyrażeniem przyimkowym i odpowiada na pytania: jak? gdzie? kiedy? skąd? po co? w jakim celu? dlaczego?