– będąc beztroskim młodzieńcem – N. l. p., r. m.
– dostojni patrycjusze i rajcowie – W. l. m., r. męskoos.
– jedyną sprawiedliwą karą – N. l. p., r. ż.
– mówiłem najszczerszą prawdę – B. l. p., r. ż.
– wielebny mnichu – W. l. p., r. m.
– Wysoka Rado Miasta Gdańska – W. l. p., r. ż.
– z innego miasta – D. l. p., r. n.
1. czasowniki odmieniają się przez liczby rodzaje i osoby
2. rzeczowniki odmieniają się przez przypadki, liczby i rodzaje
3. przymiotniki odmieniają się przez przypadki, liczby i rodzaje
4. liczebnik odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje
– mianownik (M.) – kto? co? (jest)
– dopełniacz (D.) – kogo? czego? (nie ma)
– celownik (C.) – komu? czemu? (się przyglądam)
– biernik (B.) – kogo? co? (widzę)
– narzędnik (N.) – (z) kim? (z) czym? (idę)
– miejscownik (Ms.) – o kim? o czym? (mówię)
– wołacz (W.) – zwrot do kogoś lub czegoś
Rodzaje w liczby pojedynczej: rodzaj męski (zazwyczaj zakończone spółgłoską), żeński (zazwyczaj zakończone na -a lub -i), nijaki (zazwyczaj zakończone na -o, -ę, -um, -ę); w liczby mnogiej: rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy.
Liczba pojedyncza odnosi się zawsze do jednej osoby/sztuki, natomiast liczba mnoga informuje nas o liczbie większej niż jeden. W liczbie pojedynczej występuje rodzaj męski, żeński i nijaki, a w liczbie mnogiej rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy.
W razie problemów skorzystaj ze słownika ortograficznego.