To zadanie wymaga od ciebie podzielenia się swoimi wrażeniami i przemyśleniami po lekturze fragmentu opowiadania „Proszę państwa do gazu.”
Fragment opowiadania „Proszę państwa do gazu” Tadeusza Borowskiego wywołuje intensywne emocje i głębokie refleksje. Borowski, jako świadek i uczestnik wydarzeń w obozie koncentracyjnym, przedstawia rzeczywistość obozową z brutalną szczerością, co potęguje siłę oddziaływania jego opowieści.
Jednym z najbardziej uderzających elementów jest dehumanizacja więźniów. Borowski pokazuje, jak ekstremalne warunki obozowe niszczą ludzką empatię i moralność. Więźniowie stają się znieczuleni na cierpienie innych, przekształcając się w „numery” bez tożsamości i godności. Jest to przerażający dowód na to, jak obozowy system może zniszczyć człowieczeństwo.
Opowiadanie Borowskiego nie tylko dokumentuje okrucieństwa obozowe, ale także zmusza czytelnika do refleksji nad kondycją ludzką w sytuacjach ekstremalnych. Przypomina o kruchości moralności i człowieczeństwa w obliczu totalitarnego zła. Jego proza jest przestrogą i wezwaniem do pamięci o ofiarach oraz przemyśleniem nad tym, jak łatwo można stracić swoje człowieczeństwo, kiedy zło staje się codziennością.
Fragmenty utworu „Ludzie, którzy szli” znajdziesz w podręczniku 329-336.
Zadanie 1
321Zadanie 3
355Zadanie 2
381Zadanie 3
381