Przełomy wieków zawsze sprzyjały myśleniu katastroficznemu. Jan Pieszczachowicz i Krzysztof Varga przyglądnęli się krytycznym okiem zmianom zachodzącym w świecie na przełomie XX i XXI wieku. Wnioski, które można wysnuć z ich rozważań dotyczą zachowania współczesnego człowieka, który pożera informacje, żyje w kulturze masowej i chcąc zdążyć przed końcem świata stara się mieć więcej, działać szybciej, robić wydajniej. Krzysztof Varga zauważa, że mass-man daje zarobić innym na swoim strachu i głupocie. Bowiem ostatecznie w dzisiejszych czasach chodzi o to kto więcej zarobi, a końca świata i tak nikt nie zauważy.
Młoda Polska to epoka, której ramy czasowe są umowę określane na lata ok. 1980-1918. Jest to nazwa wymyślona przez twórców epoki na wzór ówczesnych trendów (np. Młode Niemcy), po raz pierwszy pojawiła się w cyklu artykułów Artura Górskiego publikowanych w krakowskim „Życiu”. Młoda Polska wpisuje się w ramy europejskiego modernizmu, który trwał od drugiej połowy XIX wieku do początków wieku XX. Modernizm z francuskiego znaczy nowoczesny.