Na to wstają ci dwa młodzieńcy i pytają, czyśmy nie słyszeli kiedy, jak Herr Doppen Schkoppel śpiewa znakomitą niemiecką wesołą pieśń. Nikt z nas nie słyszał. Obaj młodzieńcy zapewnili nas, że jest to zupełnie niebywała i najśmieszniejsza piosenka w repertuarze światowym i że jeśli chcemy, mogą Herr Doppen Schkoppela, ich dobrego znajomego, nakłonić, aby ją zaśpiewał. Zawołaliśmy, że gorąco pragniemy usłyszeć pana profesora i chętnie się pośmiejemy [...] – Ale się państwo ubawicie! Śmiechu co niemiara – szepnęli młodzieńcy i usadowili się skromnie za plecami profesora [...].
W pierwszej kolejności przeanalizuj tekst. Następnie znajdź wszystkie wypowiedzi bohaterów, które zostały umieszczone w tekście, ale nie zaznaczone za pomocą myślników.