Autorzy obu tekstów analizują sposób postrzegania czasu i ludzkie próby radzenia sobie z jego upływem. Richard Luecke podkreśla, że mimo stosowania urządzeń oszczędzających czas jego bieg pozostaje nieuchronny. Z kolei Hanna Gadomska wskazuje, że uważność i świadome doświadczanie rzeczywistości mogą zmienić nasze poczucie czasu. Oboje prezentują odmienne stanowiska: Luecke uważa czas za niekontrolowalny, natomiast Gadomska dostrzega możliwość wpływu na jego odczuwanie.
