Chłopi mieszkający w ziemiach należących do biskupa i do całego kościoła nie musieli płacić danin na rzecz księcia – znaczy, że byli poddani wyłącznie swemu panu, czyli duchownemu.
Z racji tego, że chłopi nie płacili danin księciu, to mogli płacić większe daniny na rzecz kościoła, co powodowało bogacenie się kościoła.