Przykładowe rozwiązanie, na którym możesz się wzorować:
Jeśli politycy nie chcą rewolucji, muszą spełnić nasze żądania! Domagamy się, aby ktoś w końcu pomyślał, że my też się liczymy. Gdyby nie my, kto pracowałby w ich fabrykach, w ich kopalniach i w ich hutach? My, robotnicy, jesteśmy siłą, która napędza gospodarkę. Domagamy się ubezpieczeń społecznych, godnych warunków pracy w wymiarze 8 godzin roboczych na dobę, gdyż nie jesteśmy maszynami. A co najważniejsze: chcemy legalizacji związków zawodowych, aby w końcu czuć się bezpiecznie.
Ruch robotniczy w XIX w. rozwijał się bardzo szybko wraz z rozwojem przemysłu. Ciężko pracujący robotnicy domagali się godnych warunków pracy i zabezpieczenia w razie niezdolności do pracy.