P: farby i pędzle – podmiot domyślny, stołu, arkusze brystolu, ja – podmiot domyślny, ja – podmiot domyślny, ja – podmiot domyślny, Mateusz – podmiot domyślny
O: leżały, nie ma, można rozłożyć, cieszyłem się, nie byłem, słyszałem, ma
Podmiot to wykonawca czynności. Wyróżniamy podmiot gramatyczny (rzeczownik w mianowniku, np. kot), podmiot logiczny (rzeczownik w dopełniaczu lub celowniku, np. czekolady), podmiot domyślny (który wynika z formy orzeczenia, np. Zrobiłeś kolację (ty)), podmiot szeregowy (kilka rzeczowników, np. kot, pies i chomik), podmiot towarzyszący (rzeczownik razem z innym rzeczownikiem, np. Mama z tatą).
Orzeczenie to czasownik w formie osobowej (np. robi, biegła, zostanie malarzem). Wyróżniamy orzeczenie czasownikowe (pojedynczy czasownik, np. idzie) oraz orzeczenie imienne (złożone z łącznika być, stać się, zostać oraz orzecznika, np. był biedny, stała się sławna, zostali lekarzami). Żeby wypowiedzenie było zdaniem, musi być w nim orzeczenie.