– Drogi przyjacielu — zwrócił się Gutenberg i nieznacznie pochylił nad stołem, przy którym zasiadł z Johannsesem Fustem, znanym moguckim złotnikiem i księgarzem — chciałbym, abyś był moim wspólnikiem w pewnym bardzo ważnym przedsięwzięciu…
Fust spodziewał się tej sytuacji, a nawet czekał na propozycję Gutenberga już od pewnego czasu, ale teraz udał, że jest zaskoczony. Ożywił się i spojrzał Gutenbergowi prosto w oczy:
– W jakimże interesie Johansenie…
Gutenberg podniósł głowę i uroczyście oświadczył:
– Chciałbym z tobą założyć pierwsze w Europie wydawnictwo…
– Rozumiem, że liczysz nie tylko na moje zdolności organizacyjne, ale przede wszystkim na pieniądze — odpowiedział i uśmiechnął się porozumiewawczo Fust.
– I owszem, i owszem… – przytaknął Gutenberg.
Dzięki stosowaniu znaków interpunkcyjnych w danym tekście możemy nadać graficzny odpowiednik intonacji, tempa mowy oraz akcentu wyrazowego i zdaniowego. Zaliczamy do nich: kropkę, przecinek, myślnik, dwukropek, nawias oraz średnik.