Przykładowe rozwiązanie:
Jest późny wieczór, wracam właśnie z połowu ryb. Jestem zmęczony, znudzony i niezadowolony. Nic nie udało mi się złowić, a do tego tylko cały przemokłem. Jest mi również trochę smutno, na brzegu jeziora nikt na mnie nie czeka, nie będę mógł nikomu opowiedzieć, jak mi minął dzień, jak się czuję, ani czego potrzebuję w tym momencie. Wiele bym dał, by móc z kimś teraz spędzić czas i podzielić się swoimi przeżyciami. Pociesza mnie fakt, że ten ciężki dzień dobiega końca, będę mógł wrócić do domu, wysuszyć się i położyć na kanapie. Może kolejny dzień będzie lepszy? Może ktoś tym razem będzie czekał na mnie na brzegu jeziora?
Wyróżniamy dwa typy narracji: narracja pierwszoosobowa i trzecioosobowa. Narrator może natomiast być wszechwiedzący oraz o ograniczony kompetencjach poznawczych. Rodzaj narracji oraz narratora można ustać poprzez analizę formy orzeczeń pojawiających się w danym tekście. Jeśli orzeczenia mają formę pierwszoosobową, to narrator jest również bohaterem zdarzeń, natomiast jeśli orzeczenia występują w formie trzecioosobowej, to narrator nie uczestniczy bezpośrednio w wydarzeniach i zazwyczaj wtedy jest to również narrator wszechwiedzący.