W przypadku tego fragmentu mamy do czynienia z narratorem pierwszosobowym, którym jest syn pary bohaterów. W przeciwieństwie do narartora trzecioosobowego, a więc wszechwiędzącego, jego wiedza jest ograniczona. Wie on tyle, ile słyszał i widział – tak samo i my, gdyż czytamy jego słowa. Nie znamy więc myśli sąsiadki, gdyż jego wiedza na ten temat jest ograniczona.
