Trasa z wyrazami zawierającymi ch wymienne:
jego cechą jest niezwykła pomysłowość, duch walki nie jest mu obcy, nie był dobrym piechurem – Onufry Zagłoba.
Szlak z wyrazami z ch po spółgłosce s:
schematycznie przedstawiony, schował się prze niedźwiedziem, nie schodził z drzewa, aby pomóc przyjacielowi – Leszek.
Ścieżka z wyrazami zawierającymi na końcu ch:
uczestniczy w tajemniczych spotkaniach po zmierzchu, zagubiony w myślach o własnych podłościach, w nędznych szatach, nie zaprzestaje niegodziwych działań – Chilon Chilonides.
Droga z wyrazami zawierającymi ch niewymienne:
wywodził się ze stanu szlacheckiego, Wychwalał siebie pod niebiosa, Zawsze podszyty tchórzem, podkochuje się w Klarze – Józef Papkin.
Zwykle ch piszemy wtedy, gdy w wyrazach wymienia się na sz, np. mucha – muszka, dodatkowo po literze s, zawsze na końcu wyrazów oraz w cząstkach chiro-, chondro-, choreo- itp. Istnieją też wyrazy będące wyjątkami, czyli ch niewymienne i wtedy należy po prostu zapamiętać ich pisownię.