Scharakteryzuj katastrofizm opisany w utworze.
Sytuacja w wierszu przedstawia koniec świata i przypuszczalną formę Boskiego sądu ostatecznego. Wyrażenie łacińskie dies irae oznacza „dzień gniewu”. Podmiot liryczny opisuje świat pogrążony w chaosie, ludzi, którzy rzucają się sobie do gardeł. Nie wiedzą, co czynić w obliczu końca i Bożych wyroków, które skazują ich jako grzeszników na potępienie. Można odnieść wrażenie, że zgodnie z treścią wiersza nikt się nie ostanie przed katastrofą prowadzącą do końca ludzkości.
Katastrofizm to przeświadczenie o nadciągającym końcu, zbliżającej się i nieuniknionej katastrofie, która doprowadzi do końca świata lub przynajmniej do końca cywilizacji w takiej formie, jaką znamy.