Stwórz wypowiedź, w której odniesiesz się do postaci literackiej z dramatu „Wesele” oraz do jej pierwowzoru.
Większość postaci występujących w dramacie została zainspirowana autentycznymi osobami. Podobnie było w przypadku Poety, którego pierwowzorem był Kazimierz Przerwa-Tetmajer, polski poeta, nowelista i powieściopisarz, jedna z kluczowych postaci Młodej Polski. Jego przyrodnim bratem był Włodzimierz Tetmajer, który również związał się z wieśniaczką o imieniu Anna Mikołajczykówna. Włodzimierz i jego żona stali się wzorami dla innych bohaterów dramatu, czyli Gospodarza i Gospodyni. Jednak akcja toczy się na weselu młodszej siostry Gospodyni, Panny Młodej, czyli Jadwigi Mikołajczykówny, oraz Pana Młodego — młodopolskiego poety Lucjana Rydla. Poeta, czyli Kazimierz Przerwa-Tetmajer, znalazł się w gronie gości weselnych. Poeta był typowym przedstawicielem inteligencji przełomu XIX i XX wieku. Był dekadentem, czyli skrajnym pesymistą, przekonanym o bezcelowości wszelkich działań we wszystkich sferach życia. Artyści Młodej Polski zmierzyli się z załamaniem i przekonaniem o upadku wszelkich zasad moralnych. Nie motywował artystów do walki o lepszą przyszłość, ale sprawiał, że całkowicie zwątpili w sens życia. Taka postawa była doskonale widoczna w zachowaniu Poety. Bohater odczuwał nieustanny niepokój, nie wierzył w żadne wartości, był przekonany, że przyszłość będzie jeszcze gorsza od teraźniejszości. Poeta był znudzony, zblazowany, nie dostrzegał sensu w żadnym działaniu. Mimo talentu poetyckiego można odnieść wrażenie, że marnował swoje życie. Nie da się jednak ukryć, że miał artystyczną wrażliwość, dostrzegał poezję wszędzie. Zauważał więc rzeczy, które były niezauważalne dla innych, był podatny na zjawiska nadprzyrodzone. Niestety, artyści są podatni na melancholię, stany depresyjne czy emocjonalną niestabilność. Nie inaczej było z Poetą, zmiennym i niejednokrotnie przygnębionym. Bohater był próżny, często wyrażał się kwiecistym, poetyckim językiem, aby wzbudzać podziw otoczenia. Podobnie jak większość dekadentów, szukał ukojenia w prostych przyjemnościach. Nie unikał więc alkoholu ani towarzystwa kobiet. Oczywiście nie myślał o stałym związku, ale chętnie zajmował sobie czas niezobowiązującym flirtowaniem. Na początku flirtował z prostą wiejską dziewczyną — Maryną. Później nawiązał znajomość z wychowaną na wsi Rachelą, córką Żyda i kobietą obytą w świecie oraz mającą artystyczną wrażliwość. Poeta był zafascynowany tajemniczą dziewczyną, ale ona doskonale zdawała sobie sprawę, że ma do czynienia z bawidamkiem.
Znajomość pierwowzorów postaci znacznie ułatwia odczytywanie dramatu i pozwala na lepsze i szybsze zrozumienie jego treści.
Zadanie wykonaj na podstawie przeczytanego przez ciebie tekstu „Plotka o Weselu” Boya-Żeleńskiego. Tekst znajdziesz w Internecie, jeśli wolisz wydanie fizyczne – zapytaj o książkę w swojej bibliotece.