W tym zadaniu musisz na podstawie wybranych przykładów wykazać dydaktyzm i parenetyczność literatury średniowiecznej.
Dydaktyzm w literaturze średniowiecza był związany z parenetycznością, czyli napominaniem i pouczaniem, oraz prezentacją wzorców osobowych związanych z rolami społecznymi. Nurt piśmiennictwa dydaktycznego opierał się na opisach rycerza, ascety i władcy, widocznych kolejno w utworach takich jak „Pieśń o Rolandzie”, „Legenda o św. Aleksym” i „Kronika polska” Galla Anonima.
Autorzy tych dzieł przedstawiali idealne zachowanie osób pełniących konkretne funkcje społeczne, zachęcając innych do naśladowania tych wzorców. Poradniki dobrego umierania również miały charakter dydaktyczny, sugerując, że spełnienie obowiązków przed śmiercią było warunkiem zbawienia. Literatura ta miała przyczynić się do zachowania ładu i porządku społecznego poprzez promowanie pożądanych zachowań.
Wyjaśnienie:
Dydaktyzm w literaturze miał pouczać człowieka i przejawiał się poprzez współistnienie z parenetycznością, w której to prezentowane były wzorce osobowe i role społeczne. Wśród najbardziej znanych wymienić można wzór świętego (ascety), np. Św. Aleksy, wzór rycerza, np. Roland, władzy, np. Bolesław Chrobry.
Zadanie 1
232Zadanie zadanie po obejrzeniu filmu 1
267Zadanie zadanie po obejrzeniu filmu 9
267Zadanie 1
302Zadanie 3
306Zadanie 4
306