Pojęcie suwerenności w konstytucji ma kilka aspektów:
– Suwerenność narodu,
Konstytucje zwykle podkreślają, że suwerenność przynależy narodowi lub ludowi, jako źródłu władzy państwowej. Oznacza to, że to naród ma ostateczne prawo do decydowania o sprawach publicznych, wybierania swoich przedstawicieli i ustanawiania prawa.
– Suwerenność terytorialna,
Suwerenność odnosi się również do niezależności terytorialnej państwa. Oznacza to, że państwo ma prawo do kontroli i zarządzania swoim terytorium, ustalania granic, prowadzenia spraw zagranicznych i podejmowania decyzji dotyczących swojego własnego systemu prawnego i politycznego.
– Suwerenność prawa,
Suwerenność prawa to zasada, według której władza państwowa jest ograniczona przez konstytucję i zasady prawa. Państwo działa na podstawie i w granicach prawa, a jego działania są poddawane kontroli i egzekwowane zgodnie z przepisami prawnymi. Suwerenność prawa zapewnia ochronę praw jednostki i stanowi gwarancję wolności obywateli.
Pojęcie suwerenności jest fundamentalne w konstytucjach, ponieważ stanowi podstawę dla wyznaczania granic władzy państwowej, a także dla ochrony praw i wolności obywateli. Konstytucje często określają zasady suwerenności, które mają chronić niezależność państwa i narodu, a także ustalają mechanizmy sprawowania władzy i kontrolę nad nią.