Dokumentem regulującym funkcjonowanie oświaty jest ustawa o systemie oświaty. Polityką oświatową w Polsce zajmuje się Ministerstwo Edukacji Narodowej. W województwie politykę ministra realizuje kurator oświaty powoływany przez wojewodę. Szkoły dzielą się na publiczne i niepubliczne.
Ministerstwo Edukacji Narodowej jest organem odpowiedzialnym między innymi za:
· Rozwiązywanie spraw związanych z każdym poziomem edukacji;
· Ustalanie programu nauczania, środków dydaktycznych oraz obligatoryjnych podręczników;
· Organizacja przebiegu roku szkolnego;
· Zatrudnianie nauczycieli, wynagradzanie ich za wykonywaną pracę i ewentualne ich awansowanie;
· Opracowywanie zewnętrznych egzaminów;
· Pomoc stypendialna dla uczniów zdolnych bądź będących w trudnej sytuacji materialnej.
Ustawa o systemie oświaty – ustawa uchwalona przez Sejm, która ma na celu regulowanie kwestii prawnych związanych z działalnością systemu oświaty w Polsce.
Wydana została we wrześniu 1991 roku.
Kurator oświaty – osoba, której zadaniem jest nadzór pedagogiczny.
Zajmuje się ona przygotowywaniem rocznego planu, mającego na celu kontrolę szkół na danym terenie i oceną placówek oświatowych, zarówno pod kątem merytorycznym, jak i wychowawczym czy funkcjonalnym.
Ocenie podlegają także nauczyciele uczący w tych placówkach.
Wojewoda – przedstawiciel Rady Ministrów w danym województwie, zwierzchnik administracji rządowej na terenie województwa.
Szkoła publiczna – szkoła założona, prowadzona i utrzymywana ze środków publicznych. Nauka w tego typu placówce jest bezpłatna.
Szkoła niepubliczna – placówka założona przez osobę prywatną, w której nauka jest płatna.