Podstawą budowy człowieka są atomy pierwiastków (wodór, tlen, azot), które łączą się w cząsteczki i związki chemiczne. Następnie, ze związków chemicznych powstają organelle komórkowe, które tworzą komórkę — podstawowy budulec organizmu. Komórki człowieka różnią się między sobą, a te, które pełnią te samą funkcję tworzą tkankę. Grupa tkanek tworzy narządy przystosowane do pełnienia określonych funkcji w organizmie. Narządy współpracują ze sobą w celu wykonania określonej czynności życiowej i w ten sposób stają się układem narządów. Organizm człowieka jest więc zbiorem układów narządów, które pozwalają mu funkcjonować.
Budowa człowieka jest hierarchiczna, co oznacza, że u jej podstawy leżą małe elementy, które łącząc się, tworzą kolejne stopnie skomplikowania, ostatecznie tworząc organizm umiejący spełniać różnorodne funkcje niezbędne do życia.