Tkanka okrywająca:
– skórka jest zbudowana z żywych, ściśle przylegających do siebie komórek, dzięki czemu okrywając nadziemne i podziemne części roślin, odpowiada za ochronę rośliny oraz kontakt ze środowiskiem zewnętrznym. Na powierzchni skórki nadziemnych części roślin często obecna jest warstwa kutykuli, która jest nieprzepuszczalna dla wody oraz pełni funkcję ochronną przed urazami oraz wnikaniem patogenów. Aparaty szparkowe obecne w skórce odpowiadają za przeprowadzanie wymiany gazowej. Włośniki w skórce korzenia, zwiększają jego powierzchnię chłonną.
– korek jest zbudowany z kilku warstw martwych komórek, co chroni roślinę przed trudnymi warunkami zewnętrznymi jak niska temperatura. Obecne w korku przetchlinki umożliwiają wymianę gazową.
Tkanka miękiszowa:
– miękisz asymilacyjny zawiera chloroplasty, które odpowiadają za przeprowadzanie procesu odżywiania się roślin, czyli fotosyntezy.
– miękisz spichrzowy zawiera liczne leukoplasty, w których gromadzone są substancje zapasowe jak skrobia.
Tkanka przewodząca:
– drewno składa się z cewek i naczyń, które zawierają liczne jamki pozwalające na przepływ wody z solami mineralnymi.
– łyko zbudowane z komórek i rurek sitowych z bardzo dużymi otworami, co pozwala na przewodzenie produktów fotosyntezy.
Tkanka wzmacniająca
– zwarcica jest zbudowana z żywych komórek o nierównomiernie zgrubiałych ścianach, co nadaje elastyczność chroniąc przed złamaniem i rozerwaniem.
Tkanki możemy podzielić na twórcze znajdujące się w wierzchołkach pędu i korzeni, zdolne do licznych podziałów i stałe, których komórki nie dzielą się. Do tkanek stałych zaliczamy tkanki: okrywające, wzmacniające, przewodzące (występujące u paprotników, nagonasiennych i okrytonasiennych) i miękiszowe.