Określ, co określa liczbę stanów orbitalnych podpowłoki.
Liczba l – poboczna liczba kwantowa
Liczbę stanów orbitalnych danej podpowłoki liczymy ze wzoru:
.
Ćwiczenie 6.4.
136Ćwiczenie 6.5.
136Ćwiczenie 6.6.
137Ćwiczenie 6.7.
137Ćwiczenie 6.11.
137Ćwiczenie 6.12.
137Ćwiczenie *6.18.
138Ćwiczenie 6.19.
138Ćwiczenie 6.20.
138Ćwiczenie *6.22.
138Ćwiczenie 6.34.
139Ćwiczenie 6.35.
139Ćwiczenie 6.36.
139Ćwiczenie 6.37.
140Ćwiczenie 6.38.
140Ćwiczenie 6.53.
141Ćwiczenie 6.54.
142Ćwiczenie 6.61.
144Ćwiczenie 6.64.
144Ćwiczenie 6.65.
144Ćwiczenie 6.72.
145Ćwiczenie 6.75.
145Ćwiczenie 6.76.
146Ćwiczenie 6.81.
146Ćwiczenie 6.83.
146Ćwiczenie 6.87.
146Ćwiczenie 6.90.
146Ćwiczenie 6.91.
147Ćwiczenie *6.92.
147Ćwiczenie 6.94.
147Ćwiczenie 6.95.
147Ćwiczenie 6.97.
147Ćwiczenie 6.103.
148Ćwiczenie 6.104.
148Ćwiczenie 6.105.
148Ćwiczenie 6.106.
148Ćwiczenie 6.110.
148Ćwiczenie 6.111.
148Ćwiczenie 6.112.
148Ćwiczenie 6.114.
149Ćwiczenie 6.115.
149Ćwiczenie 6.116.
149Ćwiczenie 6.117.
149Ćwiczenie *6.122.
149Ćwiczenie 6.124.
150Ćwiczenie *6.125.
150Ćwiczenie 6.126.
150Ćwiczenie 6.128.
150Ćwiczenie 6.131.
150Ćwiczenie 6.132.
151Ćwiczenie 6.134.
151