| Lp. | Fotografia | Opis | Forma terenu |
| 1. | Ciągi pagórków i wzgórz powstających wzdłuż czoła lądolodu w czasie jego postoju w wyniku osadzania się różnorodnego materiału skalnego. | morena czołowa | |
| 2. | Nieregularne, niewysokie wzniesienia powstające w wyniku osadzania się materiału skalnego, głównie gliny, podczas topnienia lądolodu. | morena denna (falista) | |
| 3. | Szerokie doliny o płaskim dnie. Powstają prawie równolegle do czoła lądolodu w wyniku erozyjnej działalności wód wypływających z topniejącego lądolodu i wód rzecznych. | pradolina | |
| 4. | Długie, wąskie, głębokie obniżenia o stromych zboczach i nierównym dnie. Powstają wskutek niszczenia podłoża przez wody płynące pod lodem. Występują na obszarach morenowych. Często są wypełnione wodami jezior. | rynna | |
| 5. | Rozległe równiny powstające na przedpolu moren czołowych w czasie postoju i topnienia lądolodu. Zbudowane z piasków i żwirów osadzonych przez wody wypływające z lądolodu. | pole sandrowe |
Moreny czołowe wytworzyły się wytopionego materiału skalnego tkwiącego w lodzie.
Moreny denne (faliste) powstały w wyniku osadzania materiałów (glin i głazów narzutowych) w trakcie topnienia lądolodu.
Pradoliny powstały w wyniku żłobienia przed wodę szerokich dolin o przebiegu równoleżnikowym i płaskim dnie.
Rynny to wydłużone zagłębienia, które wytworzyły się na skutek żłobienia przed wodę z topniejącego lądolodu.
Pola sandrowe utworzone zostały poprzez osadzanie się piasku i żwiru powstałego z rozmycia moren przez wody wypływające z lądolodu.