W okresie rządów Platformy Obywatelskiej (PO) i Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL) wprowadzono zmiany w systemie emerytalnym. Najważniejsze z nich:
1) W 2012 roku wprowadzono stopniową podwyżkę wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn. Zgodnie z reformą, wiek emerytalny stopniowo wzrósł z 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn do 67 lat dla obu płci. Zmiana ta była podyktowana zmianami demograficznymi, w tym starzeniem się społeczeństwa i dłuższym oczekiwanym czasem życia.
2) Rząd PO-PSL wprowadził tzw. „system filarowy”, który opierał się na trzech filarach:
· Filar publiczny to tradycyjny system ubezpieczeń społecznych,
· Filar pracowniczy to indywidualne konta emerytalne,
· Filar dobrowolny to możliwość dobrowolnego oszczędzania na emeryturę.
3) Rząd PO-PSL wprowadził zmiany, które zwiększyły wpływ pracowników na zarządzanie swoimi środkami w OFE (Otwartych Funduszach Emerytalnych). Pracownicy mieli możliwość wyboru funduszu, do którego przekazywane były składki emerytalne, a także możliwość przekazania swoich środków do ZUS (Zakładu Ubezpieczeń Społecznych).
Argumenty uzasadniające te zmiany obejmowały kilka kwestii:
– Demografia
Zmiany demograficzne, w tym starzenie się społeczeństwa i malejący stosunek liczby pracujących osób do liczby emerytów, wymagały dostosowania systemu emerytalnego do dłuższego oczekiwanego czasu życia.
– Zrównoważony system emerytalny
Wprowadzenie podwyższonego wieku emerytalnego miało na celu zapewnienie zrównoważonego finansowania systemu emerytalnego i uniknięcie nadmiernego obciążenia budżetu państwa.
– Wpływ na bezpieczeństwo emerytalne
Dążenie do większego wpływu pracowników na zarządzanie swoimi funduszami emerytalnymi miało na celu zwiększenie poczucia bezpieczeństwa emerytalnego i większą kontrolę nad swoimi środkami.
Niektórzy mogą uznać te zmiany za konieczne i zgodne z wymogami demograficznymi i finansowymi, podczas gdy inni mogą kwestionować wpływ na pracowników, a także dostępność i stabilność środków emerytalnych.