Siądźcie w krąg po turecku, wierni chrześcijanie,
Gdyż zaśpiewam balladę o Turcji sułtanie,
Jego armii, imperium i podbojów planach,
O religii i prawach, i o władcy mianach.
Cieniem Boga na ziemi zowie się on bowiem,
Padyszachem, zdobywcą i jeszcze to powiem:
Na śmierć skazać każdego bez sądu ma prawo,
Więc mnie także – lecz żyję, bom uciekał żwawo.
Turcja kraj przeogromny, co trzy kontynenty
Jak klej łączy. Na morza posyła okręty.
Armia jej przepotężna, wciąż niezwyciężona.
Jestli mąż, który wojska tureckie pokona?
Islam Turcy wyznają, przeto chrześcijanie
Mniejsze tam prawa mają. Żadne ich zeznanie
Przeciw Turkom przez sędziów przyjęte nie będzie.
Nie zasiądą też wierni na żadnym urzędzie.
Bracia moi! Co mówię, widziały me oczy:
Wielka armia turecka do Polski wnet wkroczy,
Ukrainę chcą zdobyć. Już wojska ruszają.
Gdzież są nasi? O nieba! Sejm drugi zrywają!
1. Jakie tytuły władcy Turcji podaje „Ballada o Imperium Osmańskim”?
Sułtan, padyszach
2. Na czym polegało ograniczenie praw chrześcijan w XVII-wiecznej Turcji?
Nie mogli zeznawać przeciwko Turkom ani zajmować miejsc w urzędach.
3. W którym roku rozgrywały się wydarzenia opisane w balladzie?
1670 r.
Padyszach i sułtan to tytuły władców, odpowiedniki pojęć „król” i „cesarz”, w państwach islamskich.
Ograniczenie praw chrześcijan wynikało z chęci ustanowienia islamu najważniejszą i jedyną religią w państwie.
W roku 1670 po raz drugi nastąpiło zerwanie sejmu, poprzez użycie liberum veto. W 1672 r. nastąpił natomiast atak turecki na Polskę.