Magnateria – senator, arystokratka, możnowładca, posiadacz kilku miast i kilkudziesięciu wsi;
Średnia szlachta – właściciel kilku wsi, szlachcic piastujący lokalny urząd;
Drobna szlachta – przedstawicielka szlachty gołoty, służący na magnackim dworze, zagrodnik.
Magnateria była najwyższą rangą warstwą szlachecką w Rzeczypospolitej i na Litwie. Magnaci zajmowali najwyższe stanowiska w urzędach.
Przedstawiciele średniej szlachty byli właścicielami co najmniej jednej wsi. W sejmach sprawowali urząd posłów.
Drobna szlachta to inaczej zubożała szlachta, która co prawda miała prawo głosu na sejmach i sejmikach, ale nie miała swoich poddanych.