Zanim podjęto decyzję o przyjęciu Polski do struktur NATO, musiała ona spełnić szereg wymagań, takich jak na przykład: zmodernizowanie broni, stworzenie bezpiecznego systemu przekazywania informacji. Polska rozpoczęła starania o przyjęcie do NATO w 1991 roku. Rosja okazała się wówczas przeciwnikiem rozszerzania granic sojuszu na wschód. USA, które nie chciały wpływać na negatywne relacje z Rosją, również były przeciwne rozszerzaniu granic sojuszu. Na decyzję USA wpłynęli jednak Jan Nowak-Jeziorański i Zbigniew Brzeziński. W 1999 roku Polska stała się pełnoprawnym członkiem NATO.