Naród polityczny w politologii oznacza ogół ludzi mieszkający w danym państwie, których łączy wspólna historia polityczna, kultura, język itd. Bez wątpienia takim narodem politycznym w Rzeczpospolitej była szlachta, ponieważ tylko ten stan miał prawa polityczne i stanowił suwerena w państwie.
Demokracja szlachecka był to system, który gwarantował prawa polityczne w tym prawa wyborcze wyłącznie szlachcie. Szlachta dzięki licznym przywilejom zyskała nadrzędny status w państwie i cieszyła się wyjątkowymi prawami, także prawem do wybrania
Szlachta w Rzeczpospolitej była stanem, który faktycznie dzierżył władzę. Pozostałe stany, poza duchowieństwem nie miały w zasadzie żadnych znaczących praw oraz przywilejów, w zasadzie były to stany całkowicie zależne od woli praw, na jakie mogła zgodzić się szlachta. Nawet wysokie stanowiska kościelne były zarezerwowane wyłącznie dla szlachty.