Według zapisów w akcie unii lubelskiej, Korona i Litwa miały być jednym państwem – Rzeczpospolitą. Miało ono mieć wspólnego władcę, sejm oraz senat. Zachowane miały być jednakże prawa i przywileje nadane mieszkańcom Korony i Litwy do tego czasu.
Unia lubelska miała scalić Koronę Królestwa Polskiego i Wielkie Księstwo Litewskie w jedno państwo. Tym samym była unią realną, w przeciwieństwie do wcześniejszych unii personalnych, w ramach których oba państwa łączyła osoba władcy.