Działania ruchu egzekucyjnego wymierzone były w magnaterię i miały na celu zmniejszenie jej wpływu na losy państwa. Możnowładztwo posiadające duże własności ziemskie dysponowało sporym majątkiem i dzięki temu miało duży pływ na politykę państwa. Wiele rodów bezprawnie zagarnęło ziemie królewskie (królewszczyzny). Działania ruchu miały na celu uwolnienie tych ziem spod ich wpływów, co miało skutkować osłabieniem pozycji magnaterii.
Miało to ogromny wpływ na rozwój demokracji szlacheckiej, ponieważ w ten sposób szlachta średnia walczyła o prawo do czynnego sprawowania polityki w państwie.
Ruch egzekucyjny stawiał sobie za cel zlikwidowanie samowoli magnaterii, która dzięki posiadanemu majątkowi była najbardziej liczącą się siłą w stanie szlacheckim. Oprócz tego ruch egzekucyjny chciał powołania stałej armii – wojska kwarcianego finansowanego przez 1/4 dochodów (kwartę) z królewszczyzn.
Plany dotyczące utworzenia regularnej armii były różne, różna była też liczebność, jaką miała przybrać armia. Jedni chcieli, aby wojsko liczyło stale 10 tysięcy żołnierzy na Litwie i 20 w Koronie. Inni chcieli wielokrotności tych liczb – 100 tys. Żołnierzy w koronie i 50 tys. Na Litwie.
Ruch egzekucyjny walczył również o ściślejsze powiązania z Wielkim Księstwem Litewskim.