Wielka Brytania – jako największe na świecie imperium kolonialne, nie mogła pozwolić na spadek swojej wysokiej pozycji w świecie na rzecz Niemiec.
Austro-Węgry – państwo miało odmienne plany dotyczące terenów Bałkanów niż Rosja. Dążono do utrzymania stabilizacji na półwyspie pod rządami austriackimi oraz zatrzymanie wpływów rosyjskich na południu Europy, z uwagi na obawy przed ekspansją Rosji.
Francja – dążyła do odzyskania Alzacji i Lotaryngii, które straciła przez wojnę z Niemcami podczas ich zjednoczenia (1866-1871).
Niemcy – dążenie do zwiększenia władzy w koloniach i w Europie, tej polityce przeciwdziałała Wielka Brytania.
Rosja – dążyła do ekspansji w Europie, ambicją cara był tytuł „obrońcy słowiańszczyzny” oraz zajęcie cieśnin czarnomorskich kontrolowanych przez Turcję.
Europa przed I wojną światową podzieliła się na dwa bloki: trójprzymierze (Niemcy, Austro-Węgry i Włochy), które po odejściu Włoch nazwano państwami centralnymi oraz trójporozumienie (Francja, Rosja i Wielka Brytania), zwane inaczej ententą. Narastający konflikt pomiędzy blokami doprowadził do wybuchu I wojny światowej, która rozpoczął się zamachem w Sarajewie, gdzie zginął austro-węgierski arcyksiążę.