Projekt zakładał stworzenie imponującego budynku o pięciobocznej formie z wewnętrznym dziedzińcem. Charakterystyczną cechą były elementy nawiązujące do baroku oraz układ oparty na prostopadłych osiach, które wyznaczały trzy bramy i wieżę. Przebudowa prowadzona latach 1614-1619, była dziełem Matteo Castelliego, który był autorem całej fasady zachodniej Zamku z centralną wieżą, zwaną Nova Turris Regia oraz wieżyczkami narożnymi. Castelli jest również odpowiedzialny za klatki schodowe i wystrój kamieniarski, w tym portale bram, które nadały architekturze zamku stylowe cechy baroku rzymskiego. Po wzniesieniu bastionowych obwarowań od strony Wisły i urządzeniu ogrodów na skarpie w latach 20. XVII wieku Zamek zyskał wygląd modnego stylu palazzo in fortezza.
Jan Trevano nie był odpowiedzialny za przebudowę Zamku Królewskiego w Warszawie. Według najnowszych ustaleń przebudowa była wynikiem współpracy kilku znakomitych architektów: Santi Gucci, architekt królewski, jest uznawany za autora koncepcji przestrzennej obiektu. Giacoppo Rodondo, jako budowniczy, przeprowadził zasadnicze prace budowlane i adaptacyjne starych budynków w latach 1600-1606. Matteo Castelli, z kolei, jest uznawany za twórcę barokowego wykończenia bryły.