| Uwarunkowania polityki zagranicznej | |
| Zygmunt III Waza | Polityka zagraniczna Zygmunta III Wazy była skomplikowana i wielowątkowa. Jego głównym celem było odzyskanie tronu szwedzkiego, co prowadziło do wielu konfliktów z tym krajem. Dążył również do zacieśnienia więzi z Habsburgami i przeciwstawienia się rosnącej potędze Turcji. Wiele jego działań było motywowanych chęcią obrony katolickiej wiary i przeciwstawienia się protestantyzmowi. |
| Władysław IV Waza | Władysław IV, podobnie jak jego ojciec, dążył do unifikacji Polski i Szwecji. Jego polityka zagraniczna była skoncentrowana na próbach zakończenia konfliktów z Rosją i Turcją. Dążył do zwiększenia wpływów Polski w Europie Środkowej i Wschodniej. Chciał również zacieśnić więzi z Rosją i przeciwdziałać ekspansji Szwecji. Jego polityka była jednak często krytykowana za brak konsekwencji i skuteczności. |
| Jan II Kazimierz Waza | Polityka zagraniczna Jana II Kazimierza była skoncentrowana na próbie utrzymania niezależności Polski w obliczu rosnącej agresji ze strony sąsiadujących mocarstw, zwłaszcza Rosji i Szwecji. Jan II Kazimierz dążył do zacieśnienia sojuszu z Francją i Austrią, co jednak nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. |
Zygmunt III Waza rządził równocześnie Rzeczpospolitą, a także Szwecją. Po śmierci swojego ojca, Jana III Wazy, został wybrany na króla szwedzkiego w 1592 roku, a następnie koronowany w 1594 roku. Jego panowanie było jednak kontrowersyjne i budziło opór ze strony szwedzkich możnych, w rezultacie czego został ostatecznie zdetronizowany w 1599 roku.