Łukasz Opaliński młodszy był znaczącą postacią w polityce i kulturze XVII-wiecznej Rzeczypospolitej. Jako magnat i marszałek wielki koronny, posiadał wpływ i autorytet, które pozwoliły mu na aktywne uczestnictwo w debatach publicznych oraz wyrażanie swoich poglądów na temat „wolności polskiej” z perspektywy elity szlacheckiej, która była głównym beneficjentem tego systemu.
Cytowany fragment z „Obrony Polski” pochodzi z okresu, który był pełen konfliktów i niepokojów w Rzeczypospolitej, m.in. rokoszu Lubomirskiego, potopu szwedzkiego i wojen z Imperium Osmańskim. W tym kontekście obrona „wolności polskiej” może być widziana jako reakcja na wydarzenia, które zagrażały stabilności i niezależności kraju. Autor miał bezpośredni interes w utrzymaniu tego systemu, gdyż gwarantowała mu i jego klasie społecznej znaczną autonomię i wpływ na sprawy państwa.
