Władza ustawodawcza należy do sejmu składającego się z senatu i izby poselskiej. W głosowaniach na sejmikach gminnych mogli brać udział bogaci mieszczanie oraz nieliczni chłopi – wszystko przez cenzus majątkowy. Władzę wykonawczą sprawował monarcha i Rada Ministrów. Ograniczone były różnice stanowe, np. zniesiono poddaństwo osobiste ludności chłopskiej.
Księstwo jest krajem o ograniczonej suwerenności. Polskie władze raczej administrują nim, niż faktycznie rządzą. Nie mogą rozstrzygać o kwestiach polityki zagranicznej oraz są ograniczone w sprawach polityki wewnętrznej. Mimo że w drugim przypadku przysługuje większa autonomia, to nie jest ona pełna – władze polskie nie mogą samodzielnie decydować, chociażby o kwestiach gospodarczych – są one podporządkowane interesowi francuskiemu. Konstytucja nie jest uchwalona przez mieszkańców, lecz nadana przez Napoleona.