Osiągnięciami Napoleona Bonaparte na gruncie polityki wewnętrznej w trakcie konsulatu są:
· stabilizacja sytuacji wewnętrznej w państwie,
· rozwój gospodarczy państwa,
· uregulowane zostają stosunki z Kościołem katolickim – poprzez konkordat z 1801 r., który przyznaje wolność kultu, wprowadza rozdział między państwem a Kościołem, ustanawia pensje dla duchownych i konfiskuje majątki kościelne.
Głównymi powodami jego sukcesów i popularności są jednoczesne zwycięstwa wojsk francuskich po 1800 r. oraz rozwój gospodarczy państwa.
Napoleon mocno skupia się na wzmocnieniu ekonomicznym i rozwoju gospodarczym. Stabilizuje kurs waluty francuskiej, obniża koszty kredytów o 90% - zachęca to inwestorów do przedsięwzięć handlowych i przemysłowych, co pozwala na rozwój gospodarki. W połączeniu z usankcjonowaniem relacji z Kościołem, zwycięstwami wojsk i wcześniejszą destabilizacją – Napoleon staje się popularny, dzięki ustabilizowaniu chaotycznej sytuacji.