Wojna polsko-radziecka
Do pierwszych starć wojsk polskich z radziecką Armią Czerwoną doszło w lutym 1919 r. Wiosną 1919 r. Józef Piłsudski Zawarł sojusz z Ukraińcami. W maju żołnierze zajęli stolicę tego kraju – Kijów.
Także w maju ruszyła radziecka ofensywa przeciwko Polsce. W sierpniu Rosjanie dotarli pod Warszawę. Ponieśli jednak klęskę w Bitwie Warszawskiej, nazwanej też Cudem nad Wisłą.
We wrześniu 1920 r. Polacy wygrali bitwę nad Niemnem. W marcu 1921 r. obie strony podpisały pokój ryski. Na jego mocy podzielono Białoruś i Ukrainę między Polskę a Rosję Radziecką. Rosjanie zobowiązali się też zwrócić Polakom dobra kultury zagrabione od 1772 r.
Wygrana Polski w wojnie z Rosją Radziecką ocaliła Europę przed komunizmem. Z kolei pokój z nimi zawarty przyniósł klęskę koncepcji federacyjnej Polski. Ukraina została rozebrana przez Polskę i ZSRR, a Ukraińcy uznali Polskę za zdrajcę, gdyż bali się polonizacji.