Dla podmiotu wiersza wszelkiego rodzaju udogodnienia, luksusy domowe tj. złote tkaniny nie są mu potrzebne do szczęścia. Osoba mówiąca ceni sobie przede wszystkim możliwość mieszkania we własnej ojczyźnie, bycie zdrowym, nieposiadanie wyrzutów sumienia, a także możliwość przeżycia swojej egzystencji godnie oraz obfitości jedzenia, które jednak jest pozyskane uczciwą pracą.
W wersach 3, 4 znajdziesz informacje na temat tego, czego podmiot nie chce, natomiast w kolejnych, co dla niego w życiu jest ważne.