Do wojny trojańskiej być może by nie doszło, gdyby nie bogini Eris. To ona rzuciła złote jabłko z napisem „dla najpiękniejszej” pomiędzy trzy boginie: Herę, Atenę i Afrodytę. Każda z bogiń chciała, żeby to jej właśnie ofiarowano jabłko. Zeus nie chciał rozstrzygać tej drażliwej kwestii, zdecydowano, że sędzią będzie skromny pasterz – Parys. Tak naprawdę nie był on wcale zwykłym pasterzem, lecz zagubionym synem Priama, króla Troi. Młodzieniec obawiał się narazić którejkolwiek z bogiń, dlatego postanowił podzielić jabłko na trzy części, ale towarzyszący mu Hermes na to nie pozwolił. Parys prosił Herę, Atenę i Afrodytę, aby nie gniewały się na niego, gdy już dokona wyboru. Uważał, iż jest tylko człowiekiem, zatem może popełnić najgłupsze błędy.
Jednakże boginie, mimo że powinny być wolne od ludzkich słabości, były równie próżne, jak większość zwykłych śmiertelniczek. żadna nie chciała przegrać, dlatego próbowały przekupić sędziego. Hera ofiarowywała mu władzę i bogactwa. Atena – mądrość oraz zwycięstwo we wszystkich bitwach, jakie kiedykolwiek będzie toczył. Kusiły go swymi darami, lecz Parys twardo twierdził, że nie jest przekupny. Najsprytniejsza okazała się Afrodyta, gdyż zaproponowała młodzieńcowi niezwykły dar – miłość pięknej Heleny, żony Menelaosa,
króla Sparty. Przysięgła, że najpiękniejsza kobieta na ziemi zakocha się w zwykłym pasterzu, więc Parys bez namysłu przyznał złote jabłko bogini miłości. Wybór ten doprowadził do porwania Heleny, zabrania jej do Troi, a później do wybuchu wojny trojańskiej.
Spójnik jest nieodmienną i niesamodzielną częścią mowy. Spójnik spaja, łączy wyrazy w zdaniu lub zdania składowe w zdaniach złożonych.