Głoski dźwięczne w wygłosie (tj. na końcu wymawianego wyrazu tracą dźwięczność i stają się bezdźwięczne) np. wróg – wrók.
Głoski dźwięczne: a, e, i, o, u, y, b, d, dz, dź, dż, g, j, l, ł, m, n, ń, r, w, z, ź, ż.
Głoski bezdźwięczne: c, ć, cz, f, h, k, p, s, ś, sz, t.
wymowa – brzmienie danego wyrazu w mowie, niekoniecznie zawsze jest zgodne z jego pisownią, co nie oznacza automatycznie, że jest to błędna wymowa