Tytuł – wpisz wymyślony przez siebie tytuł.
Akapit 1: lid – wprowadź odbiorcę w poruszany temat, przedstaw tezę.
Akapit 2: przedstaw pierwszy argument uzasadniający tezę, możesz odwołać się do autorytetów z konkretnej dziedziny, wyników badań lub wykorzystać cytat (należy podać źródło).
Akapit 3: przedstaw kolejny argument, każdy argument powinien znajdować się w osobnym akapicie, każdy akapit powinien mieć około 6–8 zdań.
Akapit 4: przedstaw kolejny argument aż do ich wyczerpania, pamiętaj o tym, że jeżeli Twój tekst będzie długi, to zastosuj śródtytuły, czyli krótki podtytuł nawiązujący tematycznie do tekstu pod nim; stosowanie śródtytułów pozwala na wizualne podzielenie i uporządkowanie długiego tekstu, co podtrzymuje zainteresowanie odbiorcy.
Zakończenie: jeśli zaprezentowałeś wszystkie swoje argumenty, to napisz zakończenie, powinno to być zwięzłe podsumowanie twoich rozważań, które prezentuje Twoje wnioski, nie powtarzaj treści z rozwinięcia, tylko ją podsumuj.
Cechy artykułu:
– wypowiedź pisemna używana w dziennikarstwie lub nauce;
– przekazuje wiedzę i ewentualnie ją komentuje;
– podejmuje aktualny temat społeczny, polityczny lub kulturalny;
– ma funkcję informacyjną lub perswazyjną;
– posiada tezę i argumenty;
– wymaga znajomości tematu, na który się pisze.
Pamiętaj o:
– przygotowaniu – zastanów się nad tematem, zdobądź potrzebne i sprawdzone informacje, przemyśl treść artykułu;
– używaj odpowiedniego stylu i języka – pamiętaj, że artykuł to gatunek publicystyczny;
– wiarygodności informacji – pisz o sprawdzonych faktach, których wiarygodność łatwo sprawdzić, posługuj się cytatami;
– trzymaj się określonej kompozycji artykułu – tytuł, lid, rozwinięcie i zakończenie;
– stosowaniu akapitów;
– używaniu śródtytułów, jeśli tekst jest długi;
– używaj czasu teraźniejszego w miarę możliwości;
– używaj strony czynnej – podmiot jest wykonawcą czynności, orzeczenie czasownikowe wyraża czynność, dopełnienie w formie biernika jest przedmiotem czynności, np. Jacek czyta książkę;
– używaj krótkich zdań;
– używaj form osobowych – są odmienne, informują o wykonawcy czynności, np. Kasia usiadła na krześle;
– sprawdzaniu i poprawieniu gotowego tekstu.
Tego unikaj:
– czasu przeszłego w miarę możliwości;
– strony biernej – podmiotem jest obiekt, orzeczenie imienne wyraża czynność, a dopełnienie określa wykonawcę czynności, np. Książka jest czytana przez Jacka;
– długich i złożonych zdań;
– form bezosobowych – są nieodmienne, nie informują o wykonawcy czynności, np. Wczoraj doręczono adresatowi przesyłkę;
– nieprecyzyjnego słownictwa.