– Arystoteles postulował zachowanie umiaru w każdej dziedzinie życia, zaś Platon nawoływał do dążenia do osiągnięcia stanu absolutnego dobra oraz piękna.
– Koncepcje Arystotelesa zakładały konieczność obserwacji rzeczywistości w celu wydawania rzetelnych osądów na jej temat, natomiast zgodnie z poglądami Platona poznanie za życia świata idei utożsamianego z rzeczywistością było niemożliwe.
– Arystoteles za jedno z istotnych źródeł poznania rzeczywistości uważał zmysły, koncepcje Platona zakładały natomiast, że badania oparte na działaniu zmysłów ludzkich pozwalają doświadczyć jedynie odbicia prawdziwej rzeczywistości.
Filozofia Platona opierała się na założeniu, że świat, w którym żyje człowiek, nie jest prawdziwy. Stanowi on jedynie odbicie świata idei, w którym zamieszkują dusze, nim przybiorą cielesną powłokę. Znają one jedyną i wieczną prawdę, jaką ludzie mogą starać się odkryć w trakcie egzystencji.
Arystoteles, który był uczniem Platona, odrzucił znaczną część poglądów swego nauczyciela. Jest on twórcą koncepcji złotego środka, mówiącej, aby odrzucać to, co skrajne i wybierać to, co pośrednie. Filozof twierdził, że prawdę o świecie da się poznać przy użyciu zmysłów, dzięki przeprowadzaniu doświadczeń i wyciąganiu z nich wniosków.