Gdy sięgam pamięcią wstecz, Ogród wydaje mi się snem. Był piękny, niezwykle czarująco piękny, a teraz jest utracony i nie ujrzę go już nigdy. Ogród jest utracony, lecz jestem szczęśliwa, gdyż wiem, że jeszcze kiedyś spotkam Boga. On nas całkiem nie porzucił.
W tym zadaniu zapoznaj się z cytatem z książki. Pomyśl, jak można uzupełnić to zdanie. Dlaczego Ewa może się cieszyć? Czy patrzy z optymizmem na przyszłość? Może ma na coś nadzieję?