Słowo wilk oznaczała w prasłowiańskim „szarpać”, „rwać”.
ð Nie wywołuj wilka z lasu – nie należy mówić o pewnych rzeczach, bo mogą się spełnić,
ð O wilku mowa, a wilk tu – niespodziewane pojawienie się kogoś, o kim się mówiło
ð Patrzeć na kogoś wilkiem – patrzeć na kogoś niechętnie, z wrogością
Powiedzenia odzwierciedlają powszechny, negatywny stosunek człowieka do wilka. Wilk zostaje ukazany jako niebezpieczne zwierzę, której nie można przywoływać, bo może stać się coś złego. Zostaje zatem ustawiony w sferze tabu, którego złamanie grozi konsekwencjami.
Wilk jest zwierzęciem dzikim, niebezpiecznym, uważanym powszechnie za groźnym. Z tego powodu jest utożsamiany z najgorszymi cechami ludzkimi, a także z nadchodzącym zagrożeniem.