Podmiot liryczny jest znudzony, ponieważ zauważa on konwenanse społeczne, które wcale go nie bawią. Jednocześnie bohater wiersza stale w tę grę gra – zwracając się do swojej słuchaczki „proszę pani”. Jest więc autoironiczny i samoświadomy. Doskonale wie, że choć ma na sobie pewną maskę i gra rolę, to nie jest w stanie inaczej żyć.
W tym zadaniu wskaż rolę maski, którą zakłada każdy człowiek, by żyć w społeczeństwie. Znajdź sposoby, w których bohater jest autoironiczny i uzasadnij swoje wnioski.