Przykładowe rzeczowniki, które można podać:
wąż – mąż
noga – toga
dąb – głąb
stół – dół
Jeśli zachodzi potrzeba wymiany głosek w temacie rzeczownika w trakcie odmiany przez przypadki, nazywamy to obocznościami. Istnieją grupy rzeczowników, w których podczas odmiany zachodzą takie same oboczności, np. w wyrazach matka (M.) – matce (C.) oraz kartka (M.) – kartce (C.) zachodzi oboczność k:c. Dwa wyrazy rymują się, gdy mają taką samą ostatnią sylabę (lub więcej).