Możemy domyślać się, że nikt nie chce rozmawiać z Ziółkiem, ponieważ koledzy i koleżanki z klasy jej nie lubią. Dlatego utwór przybiera formę monologu, w którym dziewczynka żali się na swój los.
Monolog pozwala na wyrażenie przemyśleń, emocji i planów bohatera danego utworu. Dzięki monologom w utworach odbiorcy mogą zrozumieć, co siedzi w głowie bohatera, mogą również bardziej wczuć się w daną sytuację.