Przecinki zostały użyte w celu rozdzielenia zdań składowych.
Samo sedno działalności Sokratesa kryło się w tym, że pozornie nie starał się wcale pouczać ludzi, a sprawiał wrażenie, że to on pragnie się od nich czegoś nauczyć. Sokrates rozpoczynał rozmowę od zadawania pytań i w ten sposób udawał, że nic nie wie, a w trakcie pogawędki skłaniał rozmówcę, by ten dostrzegł słabości w swoim sposobie myślenia. Właśnie odgrywając rolę nieświadomego, Sokrates zmuszał napotkanych ludzi, by używali rozumu. Potrafił udawać, że wie mniej i jest głupszy, niż rozmówca. Powiadał też, że ten, kto wie, co jest dobre, będzie także czynił dobro, gdyż był przekonany, że właściwa wiedza prowadzi do właściwego działania i tylko ten, kto postępuje dobrze, jest „prawdziwym człowiekiem”.
W zdaniach wielokrotnie złożonych przecinki stawiamy między zdaniami składowymi. Przecinek w zdaniu pojedynczym stawiamy zazwyczaj między częściami zdania odpowiadającymi na to samo pytanie. Przecinka w zdaniu pojedynczym nie stawiamy przed spójnikami: lub, albo, oraz; natomiast stawiamy przed spójnikiem: więc.