Cechy gatunkowe klasycznej tragedii greckiej:
–zachowana jest zasada trzech jedności: czasu – akcja zamyka się w czasie jednej doby, akcji – akcja zawiera jeden wątek, miejsca – akcja dzieje się przed pałacem w Tebach;
– podstawą fabuły jest konflikt tragiczny – starcie dwóch równorzędnych racji, z których żadna nie może zwyciężyć bez winy. Konfliktu tego doświadczają Kreon i Antygona;
– tragizm wynika z sytuacji, w której zostali postawieni bohaterowie – Kreon i Antygona muszą dokonać wyboru między równorzędnymi wartościami, prowadzącymi jednak do klęski;
– temat został zaczerpnięty z mitologii – opowieści o bogach, herosach lub rodach królewskich stanowią tło moralnych i egzystencjalnych problemów; w ,,Antgonie’’ jest to mit o klątwie Labdakidów;
– dramat dzieli się na: prolog – wprowadzenie w akcję, parodos – pierwsze wejście chóru, epejsodiony – dialogi i zachowania bohaterów, stasimony – pieśni chóru komentujące wydarzenia, exodos – zakończenie i pieśń kończąca chóru tłumacząca sens przedstawionej historii;
– sceny drastyczne nie zostają ukazane bezpośrednio (zasada decorum) – widz poznaje je z relacji posłańców, np. śmierć bohaterów ,,Antygony’’ nie zostaje pokazana na scenie;
– ważną funkcję pełni chór – chór komentuje wydarzenia, skłaniając widzów do refleksji;
– bohaterowie grzeszą hybris(pychą) – pychą, która prowadzi ich do konfliktu z bogami i zguby, tak jak w przypadku Kreona;
– nad bohaterami ciąży fatum– nieuniknione przeznaczenie, którego nie mogą uniknąć, tak jak Antygona i Kreon;
– celem sztuki jest wywołanie katharsis – oczyszczenia widza z emocji poprzez współczucie i trwogę.
1. Zwróć uwagę, że tragedia grecka ukazuje starcie człowieka z losem, w którym nikt nie może zwyciężyć.
2. Zauważ, że bohaterowie są postaciami tragicznymi – nawet ich dobre intencje prowadzą do klęski.
3. Przypomnij sobie, że chór i zasada trzech jedności porządkują przebieg akcji, nadając utworowi harmonię i powagę.
4. Zapamiętaj, że celem tragedii nie jest tylko opowieść o nieszczęściu, ale skłonienie widza do refleksji nad losem, winą i odpowiedzialnością człowieka.