Pierwsze dwie zwrotki sonetu mają charakter opisowy, w wierszu Tetmajera podmiot przedstawia sytuację, w jakiej się znalazł: niewiary i odrzucenia wartości. Druga część wiersza ma charakter refleksyjny: jest to pełne smutku podsumowanie postawy bezradności, na jaką skazany przez konieczność jest podmiot i upatrywanie jedynego ratunku w osiągnięciu stanu nirwany.
Sonet to forma ukształtowana w XII-XIV wieku we Włoszech, jest to kompozycja składająca się z 14 wersów podzielonych na cztery strofy, które zawierają kolejno: 4 wersy, 4 wersy, 3 wersy, 3 wersy. Pierwsza część sonetu opisuje temat, druga zawiera refleksję.