W doświadczeniu przedstawionym w treści zadania wodny roztwór, który zawierał lakmus i siarczan (VI) glinu przyjął czerwone zabarwienie. Po dodaniu do tego roztworu tlenku baru wytrącił się biały osad. Po wprowadzeniu do tej probówki nadmiaru tlenku baru osad uległ częściowemu rozpuszczeniu, a roztwór zabarwił się na niebiesko.
Ustal, dlaczego barwa roztworu na początku była czerwona.
Siarczan (VI) glinu ulega reakcjom dysocjacji elektrolitycznej oraz hydrolizy, przebiegającym zgodnie z równaniami:
Dysocjacja: Al2(SO4)3à 2Al3+ + 3SO42-
Hydroliza:
Al2(SO4)3 + 6H2O à2Al(OH)3 + 3H2SO4
2Al3+ + 6H2O à 2Al(OH)3 + 6H+
W opisanym przypadku jest to hydroliza kwasowa, ponieważ w równaniu przedstawionym w formie jonowej skróconej uwydatniają się w produktach kationy wodorowe.
Ponadto, jest to sól mocnego kwasu i słabej zasady, co sugeruje odczyn kwasowy roztworu.
Ćwiczenie 1.
206Ćwiczenie 2.
206Ćwiczenie 4.
206Ćwiczenie 6.
207Ćwiczenie 7.
207Ćwiczenie 5.
213Ćwiczenie 2.
218Ćwiczenie 3.
218Ćwiczenie 2.
225Ćwiczenie 3.
225Ćwiczenie 5.
225Ćwiczenie 6.
226Ćwiczenie 1.
236Ćwiczenie 2.
236Ćwiczenie 5.
236Ćwiczenie 1.
242Ćwiczenie 2.
243Ćwiczenie 6.
243Ćwiczenie 7.
243Ćwiczenie 3.
250Ćwiczenie 5.
250Ćwiczenie 2.
254Ćwiczenie 5.
254Ćwiczenie 1.
262Ćwiczenie 2.
262Ćwiczenie 5.
262Ćwiczenie 7.
262Ćwiczenie 1.
268Ćwiczenie 2.
268Ćwiczenie 3.
268Ćwiczenie 4.
268Ćwiczenie 1.
270Ćwiczenie 2.
271Ćwiczenie 3.
271Ćwiczenie 5.
271Ćwiczenie 7.
272Ćwiczenie 8.
272Ćwiczenie 9.
272Ćwiczenie 18.
273Ćwiczenie 19.
274